Hoewel risicomanagement perfect is om brandjes te voorkomen, kom je soms in een omgeving terecht die al in brand staat. Als projectleider moet je dan weleens de trukendoos opentrekken om dingen gedaan te krijgen.
In veel technische organisaties sprake is van vergrijzing en veel medewerkers van over de 60 niet meer in staat mee te gaan in de flow van de moderne engineering, maar worden wel voor 100% belast of zelfs nog meer. Het hoofd raakt vol, de voortgang stagneert en de deadlines komen dichterbij, de medewerkers zelf hebben al duizend keer aangegeven overbelast te zijn.
Als Delftenaar geloof ik van origine in technische oplossingen voor elk probleem, maar nu gaat het over mensen! Als projectleider kan ik dan twee dingen doen: het opgeven en aan de teamleider overlaten, of zelf het gesprek aangaan. Ik kies voor het laatste, ik zorg liever dat deze gewaardeerde seniore collega's mooie laatste jaren bij de organisatie hebben. Ik gun iedereen een fijn vertrek uit de kantoorjungle en dat ze hun kennis nog eens kunnen overdragen, ook als ze dan maar 50% inzetbaar zijn gedurende die tijd. Naast dat dit recht doet aan de persoon tegenover mij, is het alternatief dat men 100% uitvalt en alle kennis verloren gaat.
Misschien kan de organisatie soms niet anders, maar als leider heb ik een keuze en dit wordt vaak gewaardeerd.
Als we het dan ondanks de chaos toch nog voor elkaar krijgen projecten te draaien en nieuwe medewerkers in te werken en mee te nemen naar het plaatsen van een nieuwe middenspanningsruimte, dan ben ik een tevreden projectleider. We hebben dan niet altijd de aandacht voor risicomanagement, maar als we kleine stapjes blijven nemen heb ik het vertrouwen dat risico's en projecten echt wel weer de aandacht krijgen die ze verdienen.
Reactie plaatsen
Reacties